مجید قهرمان نوجوانی ما همان خود درونی ما و روایتگر نوجوانی ما و آرزوها و افکار ما است. او شخصیت اصلی قصه های مجید است که در ۵ جلد توسط هوشنگ مرادی کرمانی نوشته شده است. مجید نوجوانی اهل کرمان است، او پدر و مادر خود را از دست داده و با بیبی، مادر بزرگش زندگی میکند.
آنان با حقوق باز نشستگی پدر بزرگ روزگار میگذرانند ولی بیبی با بافتن ژاکت و فروش آنها و مجید با کار در نانوایی در بعدازظهرها و ایام تابستان کمک خرج خانه هستند. قصههای مجید در واقع اشارهای به گوشههایی از زندگی نوجوانی آقای مرادی کرمانی است. او در برخی از درسها ضعیف است ولی انشاء خوب مینویسد و آرزو دارد روزی نویسنده شود. او زیاد کتاب میخواند، عاشق فیلم و بازیگری است، اما یتیم است و دستش هم تنگ است.
همه این موارد همراه با شیرینکای های دیگر او دستمایهای برای خلق قصههای مجید است. داستانها از طنز خوبی برخوردار است که با نثر عامیانه و زبان صمیمی به دل مینشیند. نوجوانان با خواندن این اثر متوجه میشوند که حتی مسائلی مانند فقر و یتیمی نمیتواند مانع انجام خیلی از کارها شود، و آنان را با نوجوانی خودساخته و با اعتماد به نفس روبرو میسازد که از پس خیلی از کارها بر میآید. و همچنین نویسنده با انتخاب زبان عامیانه به زنده کردن و یاد آوری بسیاری از لغات، نکته ها، اصطلاحها و ضربالمثلهای شیرین و پر معنای زبان فارسی کمک میکند.
قصههای مجید هم در یک مجلد و هم به صورت پنج جلد جداگانه منتشر شده است. نخستین جلد از این مجموعه در سال ۱۳۵۳ منتشر شده است و تاکنون بیست و سه بار بازچاپ و از برخی از داستانهای آن نیز مجموعهی تلویزیونی به کارگردانی کیومرث پوراحمد ساخته شده است.
